De geschiedenis van het Parc de l’Étang begon in 1969 met de aankoop van een stuk grond dat een natuurgebied rond een huis moest worden. Het terrein, dat oorspronkelijk bestond uit vochtig grasland, wordt doorkruist door de beek de Dhuys, die ontspringt in de bossen van Velesmes, een paar kilometer verderop. De geografische ligging en de natuurlijke helling hebben de aanleg van een centrale vijver mogelijk gemaakt, het middelpunt van de tuin.

Door het graven van het meer ontstond een grote hoeveelheid aarde die werd herverdeeld over het land om paden, terrassen en taluds te vormen en zo de eerste contouren van de tuin te schetsen. Vanaf het huis leiden paden met grind naar kronkelende gazons, die bezoekers uitnodigen om tussen de hoge bomen en bloemperken te wandelen, waardoor een harmonieus en rustgevend pad ontstaat.