Hervé Mange is verliefd op dit land. Hij praat erover zoals je over een trouwe vriend zou praten: met emotie, betrokkenheid en een acuut ecologisch bewustzijn.


Poelen, dijken, veengebieden, rietvelden… Dit “waterland” is een toevluchtsoord voor biodiversiteit. Maar het is kwetsbaar. Menselijk beheer is essentieel om te voorkomen dat deze spiegels verdwijnen.