In de Middeleeuwen werd in de stad een kapel gebouwd die gewijd was aan Sint-Joris, maar omdat de parochiekerk van Sint-Maarten, die op de top van de berg lag, moeilijk bereikbaar was, werd deze aan het eind van de 16e eeuw vervangen door een grotere kerk, die in 1680 door een aardbeving werd verwoest.
Het werd vanaf 1712 herbouwd, waarschijnlijk naar het ontwerp van de Elzasser architect Jacques Springa. De vierkante klokkentoren, in de 18e eeuw bekroond met een keizerlijk dak, en het zuilenportaal met een halfronde boog van het vorige gebouw bleven bewaard. Deze nieuwe parochiekerk, met zijn middenschip dat via arcaden uitkomt op de zijbeuken, behoort tot de reeks kerken van de Comté uit de 18e eeuw die gebouwd zijn volgens de formules van het einde van de 17e eeuw, net voor de verliefdheid op de nieuwe formule van de hallenkerk met drie schepen van gelijke hoogte (van het type St. BRESSON).
In de kerk is veel 18e eeuws meubilair bewaard gebleven: hoogaltaar omlijst door een portiek met zes Corinthische zuilen, altaarstuk, beelden, ciborie: hout, steen en stucwerk (op de monumentenlijst)
Koorhek: hout, gesneden, beschilderd, 18e eeuw, Lodewijk XV-stijl, met decoratieve motieven (op lijst)
preekstoel
Orgel gebouwd in 1787 door Joseph RABINY (opgenomen in 1976)
Christus aux liens van de 17e eeuw H 80cm steen (geklasseerd), Maagd van vroomheid in polychrome steen van de 17e eeuw poly
chroom (op lijst)
Onze-Lieve-Vrouw ter Bevrijding in steen gemaakt in 1767 door Jean Gruier, polychroom steen, verguld : h 1,50m (geklasseerd)
Rondleiding door de stad en de kerk door het Office du Tourisme van de duizend vijvers van Faucogney.
Lees verder